معرفی کتاب دعای عرفه حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام

دعای عرفه

به مناسبت روز عرفه کتاب دعای عرفه حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام ترجمه سیداحمد علی حسینی معرفی می شود:در اینکه دعای عرفه امام حسین نان به لحاظ مضمون و محتوا منحصربه‌فرد است، کمترین شبهه و تردیدی نیست. اما اگر در این چند سطر، بر این وجه از دعا، توقف و تمرکز نمی‌شود، دلیلش صرف عدم صلاحیت نویسنده است. اینکه انسان، در مواجهه با یک پدیده محیرالعقول، دچار اعجاب و شگفتی و حیرت شود، حرفی است و اینکه با عقل ناقص و قاصرش بتواند تمام یا بخشی از وجوه و ابعاد آن پدیده را ادراک و تحلیل و تشریح کند، حرفی دیگر.بهترین شرح‌ها و تفسیرها و تحلیل‌ها زمانی به کار مخاطب می‌آید که در متن و بطن دعا قرار گرفته باشد یا لااقل با فضای کلی آن آشنا شده باشد. آنچه ما اکنون به آن نیاز داریم و در میان سطور مقدمه به دنبال آن می‌گردیم، نکات یا ابزار یا عواملی است که بتواند یک تصویر کلی از این کتاب به دست دهد و به ارزیابی و تصمیم‌گیری ما برای خواندن یا نخواندن کتاب، کمک کند.متن این کتاب، دعاست. یعنی که مخاطب امام حسین در این عبارات، خداست. مخاطبی که برتر و بالاتر از او قابل‌تصور نیست و چه کسی دوست ندارد بداند که دردانه عالمه حضرت اباعبدالله الحسین است در مناجات‌ها و راز و نیازهایش با خالق هستی، چه گفته است؟! ارزش و اعتبار کلامی که گوینده آن حسین است و شنونده و مخاطب آن، خدای حسین، با میزانی قابل‌اندازه‌گیری و ارزش‌گذاری است.اگر بنا باشد که در میان روزهای ارزشمند عالم، ده روز بر تر و ارجمندتر - به لحاظ ظرف زمان - برشمرده شود، بی شک یکی از آن ده روز عرفه است. از منظری دیگر اگر این عدد ده به پنج هم برسد، باز روز عرفه در میان پنج‌روز اول - به لحاظ ارزش و مرتبت ۔ خواهد ماند و اما اگر از منظر رابطه زمین و آسمان و ترسیم مقدرات جهان و تعیین سرنوشت انسان، ایام را بسنجیم، به هیچ روزی نه که تنها به یک شب می‌رسیم که ارج و منزلتش از روز عرفه بالاتر است و آن، شب قدر است.